La muerte de Amalia Sacerdote

O último libro de Andrea Camilleri, La muerte de Amalia Sacerdote, II Premio Internacional de Novela Negra RBA, non é a típica novela negra, xa que non hai ningún detective que queira resolver o caso, se é que hai alguén en toda a trama que desexe facelo, cousa que dubido; isto non é só o atípico da novela, senón que Camilleri abandona o comisario que o fixo famoso, Montalbano -chega ata a nomearse no propio libro- para se centrar nas argalladas da mafia que dominan toda Sicilia. É que o asasinato só é a base da que parte o autor para nos falar delas, do clientelismo, da submisión, do medo, do deixar facer, mesmo dos réditos que se poden tirar dun asasinato que, polo que se ve, non importa a ninguén. O protagonista non é o heroe reivindicador de xustiza, senón que é un personaxe máis enmarañado nesta sociedade á que non vemos solución: unha persoa que se aproveita continuamente e que bebe como o que máis das intrincadas falsidades sociais. Unha novela desenvolvida a base de díalogos e socarronería típica de Camilleri, sen descricións nin apenas narración. Unha obra curta que require unha lectura atenta. Unha lectura, por outra parte, moi recomendábel.