TRAFEGANDO RONSEIS: Non acepto libros!

28/12/10

Non acepto libros!

Así de triste é a reacción deste neno ao recibir un libro de agasallo. Os risos dos pais son máis preocupantes:

10 comentarios:

Montse dixo...: ¡Ostras! Sin comentarios y yo lo dejaría sin juguetes!
¿Que son estas exigencias? ¿Donde esta su agradecimiento?; 28 de decembro de 2010, 19:55
La secre dixo...: se ti foses o rapaz terias un sorriso de orella a orella; 28 de decembro de 2010, 20:27
Ronsel dixo...: Si, a verdade é que o neno resulta odioso. E si, Enmma, eu sería a máis feliz do mundo!; 28 de decembro de 2010, 21:42
Xabi dixo...: Atinas plenamente Ronsel ao poñer a carga da proba nos risos estúpidos dos pais. Velaí o problema...; 28 de decembro de 2010, 22:23
Cristina dixo...: De donde sacaches esa perla? Ata ten cara de gilipollas o neno... (por favor o de gilipollas e so para ti, non o publiques); 29 de decembro de 2010, 08:04
Xabi dixo...: Sobre o papel dos pais na educación lectora vouvos contar unha anécdota recente.
Falando en clase de inglés coa teacher sobre rutinas diarias saíu o tema da lectura. Entón ela confesou que non lle gustaba ler e que non lle deixaba tocar os libros á sua filla de 22 meses "porque llos rompía".
Eu manifestei entón a miña extrañeza pola diferencia coa miña Martina (casualmnente da mesma idade): Martina xa ten a súa propia biblioteca que manipula con plena liberdade. E nunca, nunca se lle ocorre romper un libro. Xoga con eles, pasa as follas vinte veces para adiante e para atrás cunha precisión que me asombra sinalando os debuxos que coñece, cambia de libro e deixa o anterior no seu sitio... Ah, e cada vez que vou á súa casa, o primeiro que fai e collerme da man e levarme a súa biblioteca para que lle lea un "bibo".
Evidentemente Martina será unha lectora que agradecerá que lle regalen libros...

P.S. Perdón, unha vez máis, polas miñas efusións de avó chocho.; 29 de decembro de 2010, 08:48
Ronsel dixo...: Xabi, de avó chocho, nada. Dá gusto pensar nesa nena coa súa biblioteca. Alucino co que me contas desa "teacher". Que triste!!!; 29 de decembro de 2010, 10:45
Ronsel dixo...: Cristina, perdoa, pero tiña que publicalo. É que é verdade que ten cara de gili...; 29 de decembro de 2010, 10:45
Niño da Curuxa dixo...: Engado o meu comentario de madriña chocha ao do avó. O meu afillado vai facer dous anos. Cando na gardería lle preguntaron á nai cal era o xoguete favorito de Dani ela tivo que dicir a verdade: un libro. A verdade é que ten moreas de xoguetes, pero cando chega alguén á casa o primeiro que fai é levalo da man para que colla un libro e llo lea. A min tamén me cae a baba... E iso máis que risa dá un monte de felicidade...; 29 de decembro de 2010, 12:40
Biblioteca IRIS. dixo...: Non son racista pero tiña que ser un americanito.
María Dolores; 29 de decembro de 2010, 13:11