Publica Juan Carballo este poemario Outlet, versos en Sotck con versos que reproducen a vida cotiá e que se transforman nas nosas palabras, nas nosas obras, nos nosos pensamentos. Sentímonos identificados con eles e coa súa frescura pouco convencional que fala dende o comezo do seu cansazo editorial que o enchen de boas palabras para esquencelo nun caixón mentres el se arriscará a nos procurar este libro que temos nas mans.
A ironía é o fío que une estes poemas "cotiás", xuntos por esa retranca que ás veces semella ir perdéndose nese noso camiñar. De aí a aparente inxenuidade que impregna o seu escrito para levarnos máis alá, se estamos dispostos a andar o seu camiño. Por iso o desamor se situará lonxe do melodrama, o desencontro amoroso estará presente con toda a súa naturalidade e, por que non, cotianiedade.
Hai tempo
que non sabía de ti.
Chamaches para intentar
devolverme unha cousa.
A clásica situación
que aproveitas
para preguntar:
Que tal?
Como che vai?
E, cando aínda
non abriches a boca,
xa volves sentar
no banco dos acusados.
Sen comentarios
Publicar un comentario